Όταν φεύγεις στην ώρα σου αλλά σε κοιτάζουν με μισό μάτι!

Για ποιον λόγο στην χώρα μας κοιτάζουμε υποτιμητικά τον εργαζόμενο που φεύγει στην ώρα του;

Τα φώτα από τα γραφεία των επιχειρήσεων στην Atlanta (USA), την ώρα που δύει ο ήλιος δημιουργούν μία μαγική εικόνα

Στην Ελλάδα η παραβίαση του ωραρίου στους περισσότερους εργασιακούς χώρους είναι η κανονικότητα, όπως φυσικά και οι απλήρωτες υπερωρίες…και το φαινόμενο έχει λάβει τέτοιες διαστάσεις, που ακόμα και οι εργαζόμενοι το θεωρούν πλέον αυτονόητο ότι δεν πρέπει να φύγουν στην ώρα τους από την δουλειά.

Όταν ξεκίνησα να δουλεύω σε Τράπεζα, σε ηλικία 23 ετών, ήμουν πολύ ενθουσιασμένος και το πάθος μου για την δουλειά με οδηγούσε να εργάζομαι σχεδόν κάθε μέρα υπερωριακά ενώ μερικές φορές πήγαινα και το Σάββατο. Ο διευθυντής μου ήταν πολύ ευχαριστημένος και πίστευα ότι αυτό είναι το κλειδί για να κάνω την καριέρα που ονειρεύομαι.

Παράλληλα όμως έβλεπα ότι έχανα ενέργεια για την υπόλοιπη μέρα, με αποτέλεσμα να κουράζομαι και να μην μπορώ να βγω εύκολα με τους φίλους μου έξω.

Μετά από λίγο καιρό συνειδητοποίησα ότι ούτε η καριέρα μου θα ήταν καλύτερη αν δούλευα υπερωριακά, καθώς δεν υπάρχει αξιοκρατία, αλλά ούτε οι δουλειές μου θα τελείωναν, καθώς όσο περισσότερο δούλευα τόσο πιο πολλές εργασίες μου ανατίθενται. Παράλληλα έχανα και όμορφες δραστηριότητες του ελεύθερου χρόνου μου όπως ήταν τα απογευματινά καφεδάκια με τους φίλους στην πλατεία της πόλης μου.

Δεν υπάρχει πιο ξεκούραστη στιγμή από έναν καφέ με έναν φίλο

Έτσι αποφάσισα να δουλεύω το προβλεπόμενο 8ωρο και να φεύγω στις 15:15 εκτός και εάν πληρωνόμουν την υπερωρία που θα μου ζητούσαν.

Όταν άρχισα να φεύγω στην ώρα μου, ενώ οι υπόλοιποι έμεναν στην Τράπεζα (κυρίως λόγω του φόβου και όχι λόγω δουλειάς), ο manager άρχισε να αλλάζει συμπεριφορά απέναντι μου…το εντυπωσιακό όμως ήταν ότι και κάποιοι συνάδελφοι μου που ήμασταν στο ίδιο ιεραρχικό επίπεδο με κοιτούσαν με στραβό μάτι…

Κάποια στιγμή με ρώτησε ένας συνάδελφος... « δεν φοβάσαι μην σε απολύσουν που φεύγεις νωρίς;»…έμεινα έκπληκτος από την ερώτηση του…αφού συνήλθα από το αρχικό σοκ του απάντησα: «Καταρχάς δεν φεύγω πιο νωρίς, αλλά την προβλεπόμενη από την εργασιακή μου σύμβαση ώρα…και δεύτερον δεν μπορεί να με απολύσει από την στιγμή που κάνω την δουλειά μου σωστά χωρίς το παραμικρό λάθος, μόνο και μόνο επειδή τηρώ το ωράριο μου».

Για ποιο λόγο ένα στέλεχος δεν φεύγει από το γραφείο του;

Τα στελέχη που δεν φεύγουν από την δουλειά τους εντός ωραρίου τα χωρίζουμε σε δύο κατηγορίες.

Σε αυτούς που είναι single αλλά δεν έχουν προσωπική ζωή και στους παντρεμένους με παιδιά που δεν θέλουν να επιστρέψουν σπίτι.

Single στέλεχος

Όταν ένα στέλεχος είναι «ελεύθερος» και τον βλέπετε να κάθεται χωρίς λόγο στην δουλειά ενώ ταυτόχρονα «καταπιέζει» τους υφισταμένους του να δουλέψουν πέραν του ωραρίου, να είστε σίγουροι ότι δεν έχει προσωπική ζωή.

Δεν έχει κάποιο αγόρι ή κοπέλα να τον περιμένει να βγει για ένα καφέ ή και να έχει τον/την αποφεύγει. Επίσης δεν έχει φίλους να βγει μια βόλτα στην αγορά το απόγευμα και μετά να πιει ένα aperitivo. Τέτοια άτομα μπορεί να τα δεις να πηγαίνουν ακόμα και Σάββατο πρωί στο γραφείο τους (το έχω συναντήσει αρκετές φορές και αυτό) γιατί δεν έχουν έναν άνθρωπο να πάνε για ένα καφεδάκι και να ανταλλάξουν δύο κουβέντες.

Το πιο τραγικό είναι ότι επειδή δεν ξέρουν πως θα περάσει η ώρα στο σπίτι τους, φέρνουν δουλειά από το γραφείο και μπορεί να δεις κάποιο e-mail τους στις 11 το βράδυ!

Η δουλειά είναι το μόνο πράγμα που δίνει νόημα στην ζωή τους. Μέσα από αυτήν και παράλληλα με την καταπίεση των υφισταμένων τους, προσπαθούν να εκδιώξουν τα προσωπικά τους συμπλέγματα χωρίς όμως επιτυχία.

Μετά το πέρας του ωραρίου δεν δουλεύουν, αλλά επιδίδονται σε αρνητικό σχολιασμό των συναδέλφων τους που έφυγαν στην ώρα τους...και φυσικά δεν λείπει και η απαραίτητη ενημέρωση (πιο ευγενική έκφραση από το «γλείψιμο») των ανωτέρων τους ότι είναι παρόντες στο γραφείο...

Παντρεμένο στέλεχος

Η δεύτερη κατηγορία των στελεχών επιχειρήσεων που δεν φεύγουν από την δουλειά τους εντός ωραρίου και απαιτούν να κάνουν το ίδιο και οι υφιστάμενοι τους είναι οι παντρεμένοι με παιδιά.

Ο γονιός- manager που δουλεύει κάθε μέρα υπερωριακά και δεν επιστρέφει πριν βραδιάσει στο σπίτι του, το κάνει επίτηδες γιατί πολύ απλά δεν θέλει να επιστρέψει στο σπίτι... δεν το κάνει για χάρη της καριέρας... το κάνει γιατί δεν θέλει να ασχοληθεί με τα παιδιά του και τον/την σύζυγο του...πολύ απλά θέλει να επιστρέψει την ώρα που όλη η οικογένεια του θα έχει πέσει για ύπνο.

Η συμβουλή μου

Προσπάθησε να αγνοήσεις τα επικριτικά βλέμματα των συναδέλφων σου όταν φεύγεις στην ώρα σου...ελάχιστοι από όσους κάθονται στο γραφείο μετά το οκτάωρο δουλεύουν πραγματικά...οι περισσότεροι κάνουν κουτσομπολιό ή μιλάνε στο τηλέφωνο προκειμένου να σχολιάσουν κακεντρεχώς άλλους συναδέλφους τους...

Όσο κάνεις σωστά την δουλειά σου και είσαι σωστός επαγγελματίας, δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα...η τήρηση του ωραρίου θα σου δώσει τον χρόνο που χρειάζεσαι για την οικογένεια, τους φίλους και τον εαυτό σου.