Τα τρία οφέλη που θα αποκομίζαμε, εάν καταθέταμε το 1 δις ευρώ απευθείας στο χρέος

Για μια ακόμη χρονιά το πλεόνασμα που έβγαλε η υπερχρεωμένη οικονομία μας, μοιράζεται σε μη παραγωγικούς σκοπούς.

Η συμπεριφορά των κυβερνήσεων θυμίζει ανέμελο υπερχρεωμένο δανειζόμενο ο οποίος κοιτάζει το παρόν και όχι το μέλλον.

Η ανακοίνωση του πρωθυπουργού μου θύμισε την περίπτωση ενός γνωστού μου, ο οποίος ενώ χρωστούσε περίπου μισό εκατομμύριο ευρώ στις Τράπεζες και οριακά κατάφερνε να κρατά ενήμερες τις οφειλές του, αγόρασε με leasing ένα Γερμανικό sport coupe αυτοκίνητο αξίας 80.000€ και έκανε ανέμελος τις βόλτες του…φυσικά ήταν εποχή προ Μνημονίου…

Έτσι και η σημερινή κυβέρνηση, αντί να βάλει το ένα δις ευρώ της υπέρβασης του πρωτογενούς πλεονάσματος, στα 403 δις ευρώ του χρέους τα μοίρασε εισάγοντας μόνιμα μέτρα ως κάτωθι.

-          Επιστροφή ενός ενοικίου κάθε Νοέμβριο στους ενοικιαστές.

-          Επίδομα ποσού 250€ κάθε Νοέμβριο σε 1,5 χαμηλοσυνταξιούχους, ανασφάλιστους υπερήλικες και ΑμεΑ.

-          Αύξηση 500 εκατ. Ευρώ του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων

Εάν ήμουν οικονομικός σύμβουλος της κυβέρνησης θα έκανα την κάτωθι πρόταση.

Το ποσό του ενός δις ευρώ αντί να μοιράζεται κάθε χρόνο στους ανωτέρω πολίτες, να κατατίθεται στο κεφάλαιο του χρέους προκειμένου σταδιακά να μειώνεται. Έτσι σε 10 χρόνια θα έχουμε 10 δις ευρώ λιγότερο χρέος μόνο από αυτή την κίνηση.

Επίσης το όφελος από τους τόκους, αν υποθέσουμε ότι δανειζόμαστε με ένα μέσο επιτόκιο 3,5% θα είναι 35 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.

Τα χρήματα αυτά θα μπορούσαμε να τα διαθέτουμε για το κτίσιμο εργατικών κατοικιών οι οποίες θα δίνονται σε οικογένειες με τρία παιδιά και άνω, οι οποίες δεν έχουν καταφέρει να αγοράσουν σπίτι. Παράλληλα μία εκ των βασικών προϋποθέσεων για την παροχή των εν λόγω κατοικιών, θα είναι να εργάζονται και οι δύο γονείς, οπότε να εισφέρουν σε φορολογικά έσοδα και ασφαλιστικές εισφορές. Γιατί αν δοθούν σε οικογένειες με δύο γονείς σε κατάσταση μακροχρόνιας ανεργίας αντιλαμβανόμαστε σε ποια χέρια θα καταλήξουν οι κατοικίες αυτές.

Στον παρακάτω πίνακα υποθέτουμε ότι το κόστος ανέγερσης μιας κατοικίας 100 τ.μ. αυξάνεται κάθε χρόνο κατά 5%.

Υποθέτουμε ότι το κόστος δανεισμού της χώρας μας είναι 3,5% και ότι κάθε έτος το κόστος κατασκευής κατοικίας αυξάνεται 5%

Στο τέλος της δεκαετίας θα έχουν παραδοθεί 2.183 κατοικίες σε πολύτεκνες οικογένειες, θα έχουμε εξοικονομήσει 3,5 δις ευρώ σε τόκους και θα έχουμε 10 δις ευρώ λιγότερο χρέος.

Έτσι εξασκείται η οικονομική και η κοινωνική πολιτική.