Γιατί ενώ αυξάνεται η γυναικεία απασχόληση, οι διευθυντικές θέσεις παραμένουν ανδροκρατούμενες;
Στον κόσμο των επιχειρήσεων λίγες φορές θα παρατηρήσουμε γυναίκες να κατέχουν υψηλές διευθυντικές θέσεις, χωρίς αυτό να είναι αποτέλεσμα λιγότερων γνώσεων και ικανοτήτων. Η κυριότερη αιτία είναι η μητρότητα, η οποία εκ της φύσεως της δημιουργεί περιορισμούς στις γυναίκες που θέλουν να συνδυάσουν καριέρα και πετυχημένη οικογενειακή ζωή. Οι υψηλές διευθυντικές θέσεις απαιτούν πολλές θυσίες από αυτούς που τις κατέχουν, με εξαντλητικά ωράρια που μπορεί να φτάσουν μέχρι και τις 12 ώρες ημερησίως, ατελείωτες συνεδριάσεις, ραντεβού με πελάτες και πλείστες άλλες υποχρεώσεις.
Και για μια μητέρα είναι εξαιρετικά δύσκολο να παραμείνει τόσες ώρες την ημέρα μακριά από τα παιδιά της, ειδικά δε εάν αυτά είναι κάτω των 6 ετών. Οι άντρες πλέον βοηθούν περισσότερο, από ότι τα προηγούμενα χρόνια, στις δουλειές του σπιτιού, γεγονός που βοηθά περισσότερες γυναίκες να αναλαμβάνουν και διευθυντικές θέσεις. Αυτό όμως δεν επαρκεί για να αναλάβουν υψηλότερες θέσεις, όπως μέλη σε Διοικητικά Συμβούλια, θέσεις Προέδρου και Διευθύνοντα Συμβούλου (CEO).
Αυτό αποτυπώνεται και στους αριθμούς καθώς, ενώ 1 στους 3 διευθυντές στην Ευρώπη είναι γυναίκες (Eurostat), η συμμετοχή τους όσο ανεβαίνουμε προς τα πάνω στην διοικητική πυραμίδα μειώνεται σημαντικά, φτάνοντας μόλις το 7,8% των Προέδρων Διοικητικού Συμβουλίου και το 8,2% των Διευθυνόντων Συμβούλων.
Η απουσία από την εργασία λόγω άδειας εγκυμοσύνης και οι απαιτήσεις της μητρότητας, αποθαρρύνουν τα Διοικητικά Συμβούλια των εταιρειών, να επιλέξουν γυναίκες σε υψηλές διοικητικές θέσεις.
Επίσης οι ίδιες οι γυναίκες όταν γίνονται μητέρες επιλέγουν είτε να αποσυρθούν για λίγα χρόνια από την δουλειά τους για να αφοσιωθούν στα παιδιά τους είτε μειώνουν τις ώρες εργασίας τους. Χαρακτηριστικό δε αποτελεί ότι ενώ η γυναικεία απασχόληση αυξάνεται συνεχώς τα τελευταία 20 χρόνια στην Ευρώπη φτάνοντας το 67%, το ένα τρίτο αυτών εργάζεται με μερική απασχόληση (part-time jobs).
Ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι στην Ολλανδία και την Γερμανία που έχουν τα μεγαλύτερα ποσοστά εργαζόμενων γυναικών, το 75% (!!!) και το 47% αυτών αντίστοιχα, εργάζονται part-time. Δηλαδή βλέπουμε ότι ακόμα και σε χώρες με ανεπτυγμένες δομές και πολιτικές στήριξης των οικογενειών, οι γυναίκες προτιμούν να εργάζονται λιγότερες ώρες προκειμένου να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στην οικογένεια τους.
Στην χώρα μας, τα ποσοστά συμμετοχής των γυναικών σε διευθυντικές θέσεις είναι αντίστοιχα με τον μέσο όρο της ΕΕ, με εξαίρεση τις θέσεις μελών Διοικητικού Συμβουλίου όπου μόλις το 10% είναι γυναίκες. Όσον αφορά όμως την part time εργασία, οι Ελληνίδες φαίνεται να την προτιμούν λιγότερο καθώς μόλις το 13,4% αυτών εργάζονται με καθεστώς μερικής απασχόλησης. Αυτό θεωρώ ότι οφείλεται στις χαμηλές αμοιβές αλλά και στο γεγονός ότι πολλοί εργοδότες παραβαίνουν το ωράριο των part time εργαζομένων.
