Θα μπορούσαν να επανέλθουν τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα;
Στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας και εν μέσω της κρίσης χρέους που έπληξε την χώρα μας, οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι δέχθηκαν ένα ισχυρό εισοδηματικό πλήγμα στα πλαίσια του στόχου περικοπής των δαπανών του Δημοσίου.
Οι πρώτες περικοπές πραγματοποιήθηκαν το 2010 επί κυβερνήσεως Γεωργίου Παπανδρέου (ΠΑΣΟΚ) στα πλαίσια του πρώτου μνημονίου.
Η οριστική κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα καθώς και του επιδόματος αδείας στους δημοσίους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους ήρθε δύο χρόνια αργότερα από την τρικομματική κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά (Νέα Δημοκρατία - ΠΑΣΟΚ - Δημοκρατική Αριστερά).
Ο τότε υπουργός Οικονομικών και τωρινός Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κος Γιάννης Στουρνάρας ανέμενε την εξοικονόμηση 2,5 δις ευρώ ετησίως από το μέτρο της οριστικής περικοπής δώρων και επιδομάτων.
Η συνέχεια είναι γνωστή και έχει πολύ πόνο και δράμα που μόνο όσοι το έζησαν μπορούν να το καταλάβουν.
Η δεκαετία πέρασε, το 2018 η χώρα βγήκε από τα μνημόνια και η Ελληνική οικονομία σήμερα είναι μια ανάσα μακριά από την επενδυτική βαθμίδα.
Τι γίνεται όμως με τις περικοπές των δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και του επιδόματος αδείας που καταργήθηκαν;
Πόσο κοστίζει η επαναφορά του Δώρου Χριστουγέννων και Πάσχα;
Ας υποθέσουμε ότι η Ελληνική πολιτεία αποφασίζει, ως πρώτο βήμα επιστροφής στην κανονικότητα, να δώσει Δώρο Χριστουγέννων ποσού 500€ και Δώρο Πάσχα ποσού 500€.
Αυτό θα το δικαιούταν σύμφωνα με τα τελευταία απογραφικά στοιχεία των Υπουργείων, 2,3 εκατομμύρια συνταξιούχοι και περίπου 600.000 δημόσιοι υπάλληλοι.
Όπως βλέπουμε στον ανωτέρω πίνακα το συνολικό επιπρόσθετο κόστος που θα επωμιζόταν ο κρατικός προυπολογισμός ανέρχεται στα 2,92 δις ευρώ.
Μπορεί να αντέξει ο προϋπολογισμός αυτή την δαπάνη;
Η Ελλάδα μπορεί να βγήκε από τα μνημόνια και την σκληρή εποπτεία αλλά έχει αναλάβει δεσμεύσεις για επίτευξη συγκεκριμένων στόχων προκειμένου να έχει πλεονασματικούς προυπολογισμούς και να καταφέρει σταδιακά να μειώσει το χρέος της.
Μέσα στην δεκαετία η χώρα κατάφερε να μειώσει τα ελλείμματα αλλά και να αυξήσει τα έσοδα του προϋπολογισμού.
Τα τελευταία πέντε χρόνια παρατηρούμε ότι τα έσοδα του προυπολογισμού αυξήθηκαν κατά 17% αλλά τα έξοδα αυξήθηκαν κατά 25%.
Η εκτίναξη των εξόδων οφείλεται στην πανδημία (2020 & 2021) και στην ενεργειακή κρίση (2022) που ακολούθησε μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Οπότε μια απόφαση σταδιακής επαναφοράς των δώρων θα έφερνε αύξηση 2,8% στα έξοδα του Ελληνικού προϋπολογισμού.
Αν θεωρήσουμε όμως ότι περίπου τα 2/3 των 2,92 δις ευρώ θα διοχετεύονταν στην κατανάλωση, τότε το Ελληνικό κράτος θα εισέπραττε μόνο για ΦΠΑ ποσό περίπου 500 εκατ. ευρώ. Άρα στην ουσία ο προυπολογισμός θα επιβαρυνόταν κατά 2,4 δις ευρώ.
Είναι τα 2,4 δις ευρώ πολλά για ένα προϋπολογισμό με έσοδα 104,4 δις ευρώ;
Οι απόψεις μεταξύ των οικονομολόγων διίστανται, αλλά αυτή είναι η μαγεία της επιστήμης μας...δεν είναι επιστήμη θετική αλλά κοινωνική!
Παρακάτω θα αναφέρουμε μερικές από τις θετικές επιπτώσεις μιας τέτοιας οικονομικής παροχής από την πολιτεία.
Θα βελτιωθεί σημαντικά η ψυχολογία των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων ειδικά αυτών που βγάζουν με δυσκολία τον μήνα τους
Θα αυξηθεί η παραγωγικότητα των Δημοσίων Υπαλλήλων
Θα ανεβεί σημαντικά ο κύκλος εργασιών στο λιανικό εμπόριο κατά την εορταστική περίοδο του Πάσχα και των Χριστουγέννων
Θα μειωθεί σημαντικά το αίσθημα αδικίας και δυσαρέσκειας που έχουν οι δύο συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες απέναντι στο Ελληνικό κράτος
Κλείνοντας το άρθρο θα ήθελα να επισημάνω ότι θα πρέπει σταδιακά να γυρίσουμε στην κανονικότητα, μιας και πλέον το επιτρέπουν οι οικονομικές συνθήκες (σημαντική αύξηση των Άμεσων Ξένων Επενδύσεων το 2022, έκρηξη του τουρισμού, αύξηση των εξαγωγών κλπ.).
Και αυτή η κανονικότητα μπορεί και να επουλώσει κάποιες βαθιές πληγές που άνοιξε η δημοσιονομική προσαρμογή της προηγούμενης δεκαετίας.
