Η ανθρωποφαγία για 300€ τον μήνα

Σε επιχειρήσεις και οργανισμούς υπάρχουν υπάλληλοι που βλέπουν τον χώρο εργασίας σαν μια αρένα που θα παλέψουν για να πάρουν μια προαγωγή

Ας ξεκινήσουμε με ένα case study το οποίο είναι αληθινή ιστορία.

Πριν από λίγες μέρες με πήρε μια φίλη μου τηλέφωνο (την οποία θα ονομάσω τυχαία Μαρία) η οποία βρέθηκε αντιμέτωπη με μία κατάσταση την οποία οι περισσότεροι εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις και οργανισμούς, στον δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα, έχουν αντιμετωπίσει στην Ελλάδα της (αν)αξιοκρατίας…

Στο τμήμα που δουλεύει έμεινε κενή η θέση προϊσταμένου. Στα υποχρεωτικά προσόντα της θέσης που προκηρύχθηκε είναι η κατοχή μεταπτυχιακού τίτλο από τον υποψήφιο.

Η Μαρία είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου και προηγείται έναντι των συνυποψηφίων της που είναι πτυχιούχοι ΑΕΙ και ΤΕΙ. Παρά το γεγονός ότι ο κανονισμός εργασίας του οργανισμού στον οποίο εργάζεται είναι ξεκάθαρος για τα απαιτούμενα προσόντα της θέσης, ο manager της (θα τον ονομάσουμε τυχαία Γιώργο) την πιέζει να μην καταθέσει αίτηση προκειμένου να ευνοήσει ένα άλλο στέλεχος (το οποίο θα ονομάσουμε Άννα) και να προαχθεί στην θέση του προϊσταμένου.

Η Μαρία αρνείται να συμμορφωθεί με την παράλογη απαίτηση του διευθυντή της και υποβάλλει αίτηση, λόγω του ότι επιθυμεί (όπως είναι λογικό) να ανέλθει στο οργανόγραμμα του οργανισμού που εργάζεται και να λάβει υψηλότερες απολαβές.

Και κάπου εδώ αρχίζει το εργασιακό bullying

O manager της αρχικά την εκφόβισε σχετικά με αρνητικές επιπτώσεις στην εργασιακή της καθημερινότητα, αν δεν παραιτηθεί από την υποψηφιότητα της. Στην συνέχεια σε συνεργασία με την Άννα προσπαθούν να βρουν «παραθυράκια» αλλά και «γνωστούς» σε ανώτερες διοικητικές θέσεις του οργανισμού προκειμένου να παρακάμψουν τον κανονισμό.

Αναλώνονται καθημερινά σε μια διελκυστίνδα με τηλέφωνα και συνεχείς συζητήσεις με συναδέλφους τους, αμελώντας την καθημερινή τους δουλειά, σχολιάζοντας αρνητικά την επαγγελματική επάρκεια και την ηθική υπόσταση της Μαρίας προκειμένου να δημιουργήσουν ένα αρνητικό κλίμα εναντίον της.

Και όλα αυτά…για τα 300€ επιπλέον ευρώ της θέσης του προϊσταμένου το οποίο αν το αναγάγουμε σε ετήσια βάση ανέρχεται σε επιπλέον εισόδημα 3.600€ τον χρόνο.

Το αποτέλεσμα; Η Μαρία σκέφτεται να αποσύρει την αίτηση της προκειμένου να βρει την ηρεμία της.

Το υπόβαθρο της αναξιοκρατίας

Η παραπάνω ιστορία είναι παρόμοια με δεκάδες χιλιάδες παρόμοιες περιπτώσεις σε όλο το φάσμα του Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα, όπου ικανοί άνθρωποι αδικήθηκαν και αυτό είχε ως αποτέλεσμα την μεγάλη φυγή από το 2010 κατά την οποία πάνω από 600.000 Έλληνες μετανάστευσαν στο εξωτερικό. Η πλειοψηφία αυτών είναι απόφοιτοι πανεπιστημιακών σχολών.

Πάμε ξανά πίσω στην περίπτωση μας.

Έχουμε από την μια πλευρά τον manager ο οποίος δεν αντιλαμβάνεται ότι εκ του ρόλου του θα πρέπει να επιλέγει τους καλύτερους εργαζόμενους για να στελεχώσει την υπηρεσία του. Επίσης θα πρέπει να εμπεδώνει ένα κλίμα αξιοκρατίας και καλής συνεργασίας στην ομάδα του προκειμένου να είναι πιο αποδοτική.

Από την άλλη πλευρά έχουμε την Άννα η οποία καταπατώντας τον εργασιακό κανονισμό, κάνει lobbying προκειμένου να λάβει μια θέση η οποία έχει ως υποχρεωτικό προσόν τον μεταπτυχιακό τίτλο που δεν διαθέτει. Θα μπορούσε να κάνει αίτηση σε ένα πανεπιστήμιο για να κάνει μεταπτυχιακές σπουδές και εν συνεχεία αν προκύψει ξανά κενή θέση ευθύνης να υποβάλλει αίτηση.

Η συμπεριφορά του Γιώργου και της Άννας και η ψυχολογική πίεση που ασκούν στην Μαρία δείχνουν το ηθικό τους υπόβαθρο.

Είναι φανερό ότι δεν έχουν μάθει από την οικογένεια τους και την σχολική τους εκπαίδευση τις αξίες της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης και της ηθικής. Είναι άτομα τα οποία δέχονται να «κλέψουν» μια θέση ευθύνης και κατ’ επέκταση να «κλέψουν» και την αμοιβή που συνοδεύει την θέση αυτή.

Γιατί ας μην γελιόμαστε…είναι μια ξεκάθαρη κλοπή...στην περίπτωση μας έχουμε δύο ανήθικους ανθρώπους που επιτίθενται σε ένα άτομο που λειτουργεί βάσει του Κανονισμού Εργασίας του Οργανισμού στον οποίο απασχολείται.

Τι κερδίζει ένα στέλεχος επιχείρησης ή οργανισμού που "κλέβει" μια θέση ευθύνης;

Η εργασιακή καθημερινότητα ενός τοξικού στελέχους το οποίο θέλει να ανέβει στο οργανόγραμμα, χωρίς να έχει τα απαραίτητα τυπικά και εμπειρικά προσόντα, περιλαμβάνει ατελείωτες ώρες σε τηλέφωνα όπου μιλάει αρνητικά για τους συναδέλφους του και συνεχή προσπάθεια να κολακεύσει τους ανωτέρους του.

Είναι ευγενικός απέναντι στους συναδέλφους του και παρουσιάζεται ως φίλος τους, αλλά στην πραγματικότητα τους βλέπει σαν ανταγωνιστές τους οποίους πρέπει να κατατροπώσει.

Το στέλεχος που ανεβαίνει στο οργανόγραμμα λόγω γνωριμιών και ανήθικων μεθόδων, κερδίζει προσωρινά  εξουσία και υψηλότερη αμοιβή αλλά μακροπρόθεσμα δεν αλλάζει η ζωή του προς το καλύτερο.

Υπάρχει περίπτωση ένας στέλεχος που παίρνει 500€ μηνιαίως παραπάνω από έναν απλό υπάλληλο, δηλαδή 6.000 ετησίως (ή 8.000€ αν λαμβάνει Δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα και Επίδομα Αδείας) να γίνει πλούσιος;

Όχι φυσικά…δεν θα αλλάξει κοινωνική τάξη λόγω του υψηλότερου μισθού… εμπειρικά θα σας πω ότι οι περισσότεροι εξ’ αυτών καταλήγουν να βγαίνουν στην σύνταξη χρεωμένοι, έχοντας αποταμιεύσει το απόλυτο τίποτα. Γιατί όταν η υψηλή αμοιβή είναι αποτέλεσμα "κλοπής" και όχι σκληρής δουλειάς, καταναλώνεται πιο εύκολα και δεν αποταμιεύεται.

Θα κερδίσει κάτι σε κοινωνική αναγνώριση; Προσωρινά μπορεί κερδίσει σεβασμό από τα ενδιαφερόμενα μέρη, αλλά ο σεβασμός αυτός πηγάζει από την θέση και όχι από το πρόσωπο που κάθεται σε αυτή. Τα άτομα χαμηλής ηθικής υπόστασης έρχονται αντιμέτωποι με μια σκληρή πραγματικότητα όταν βγαίνουν στην σύνταξη. Θα τους δείτε συνήθως μόνους τους σε ένα καφενείο ή σε ένα παγκάκι μην έχοντας κανέναν δίπλα τους. Όταν χρησιμοποιείς αθέμιτα μέσα για να ανελιχθείς επαγγελματικά και ταυτόχρονα έχεις ταλαιπωρήσει τους ανθρώπους στον εργασιακό σου χώρο, μην θεωρείς αυτονόητο ότι ο κοινωνικός σου περίγυρος θα το ξεχάσει.

Διαλυμένες οικογένειες

Τα στελέχη που προσπαθούν με κάθε τρόπο και χωρίς ηθικές αναστολές να προωθήσουν την καριέρα τους, δεν έχουν συνήθως ομαλή οικογενειακή ζωή. Γιατί όταν κάποιος εφαρμόζει τακτικές bullying στον χώρο εργασίας του, σίγουρα θα συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο στον/στην σύντροφο του και στα παιδιά του.

Η πλειοψηφία των κακοποιητικών και ανήθικων στελεχών είναι συνήθως χωρισμένοι και οι σχέσεις με τα παιδιά τους δεν είναι αρμονικές. Η εκπαίδευση των παιδιών τους βασίζεται σε έναν αξιακό κώδικα που περιλαμβάνει συνήθως τις λέξεις «μέσον», «γνωριμίες» και εκφράσεις του τύπου «τι να τις κάνεις τις σπουδές;», «γνωριμίες χρειάζεσαι», «κοίτα εμένα πως τα κατάφερα χωρίς να διαβάζω».

Η συναισθηματική επίπτωση της ανθρωποφαγίας

Όταν ανοίγει μια θέση προϊσταμένου στο τμήμα σας την οποία επιθυμείτε να αναλάβετε, αλλά τελικά την αναθέτουν σε έναν συνάδελφο σας ο οποίος έχει λιγότερα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα από εσάς, το σίγουρο είναι ότι θα αισθανθείτε απογοήτευση.

Είναι μια πολύ δυσάρεστη κατάσταση για όποιον το έχει βιώσει. Αναρωτιέσαι τι έκανες λάθος…για ποιον λόγο σε αντιμετώπισε άδικα ο manager σου…γιατί προήχθη ο συνάδελφος σου ενώ είχε λιγότερα τυπικά προσόντα και μικρότερη εμπειρία…και πολλές άλλες ερωτήσεις…

Μην βασανίζεσαι…είναι η αναξιοκρατία…το αντιμετωπίζουν χιλιάδες συνάνθρωποι μας...

Υπάρχουν τρεις δρόμοι για να ξεπεράσεις την δύσκολη αυτή κατάσταση τους οποίους θα αναλύσουμε σε επόμενο άρθρο.