Το επαγγελματικό ντύσιμο δίνει πόντους
Ο κλάδος των χρηματοοικονομικών είναι συντηρητικός και αυτό αποτυπώνεται και στις ενδυματολογικές επιλογές των στελεχών του.
Το εργασιακό περιβάλλον σε εταιρείες που ανήκουν στον ευρύτερο χρηματοοικονομικό κλάδο, όπως Τράπεζες (εμπορικές και επενδυτικές), χρηματιστηριακές εταιρείες, ελεγκτικές αρχές, funds (αμοιβαία κεφάλαια, hedge funds, ETF κλπ.), private equities, εταιρείες συμβούλων, ορκωτοί λογιστές, ασφαλιστικές εταιρείες, rating agencies κλπ. είναι βαθιά συντηρητικό και δεν επιτρέπει στυλιστικές ακροβασίες.
Ειδικά τα στελέχη που έρχονται σε επαφή με τους πελάτες "επιβάλλεται" να τηρούν ένα συγκεκριμένο ενδυματολογικό κώδικα.
Κάνουν τα ράσα τον παπά;
Στον χρηματοοικονομικό κλάδο...συνήθως ναι!
Οι χρηματοπιστωτικές εταιρείες πρέπει καταρχάς να εμπνέουν εμπιστοσύνη στους πελάτες τους. Όταν κάποιος επιλέγει για τις συναλλαγές του μια Τράπεζα ή μια Χρηματιστηριακή, πρώτα εξετάζει την αξιοπιστία της εταιρείας. Και η αξιοπιστία μιας εταιρείας δεν προκύπτει μόνο από τις χρηματοοικονομικές καταστάσεις που δημοσιεύει αλλά και από τους ανθρώπους που την εκπροσωπούν.
Την πρώτη μέρα που εντάχθηκα στον τομέα των επιχειρηματικών δανείων, πήγα στην δουλειά φορώντας κοστούμι και γραβάτα. Όταν με είδε ο προϊστάμενος μου, μου έκανε παρατήρηση λέγοντας μου "μην σε ξαναδώ με γραβάτα".
Δεν ακολούθησα την οδηγία του και συνέχισα να πηγαίνω στην δουλειά μου με strictly business ενδυμασία. Αρκετοί πελάτες μου εξέφραζαν θετικά σχόλια για το ντύσιμο και το ίδιο ανέφεραν και στους ανωτέρους μου.
Το αποτέλεσμα; Όλα τα μέλη της ομάδας άρχισαν να προσαρμόζουν το ντύσιμο τους, στο επίσημο ύφος που πρέπει να έχει ένα στέλεχος που ασχολείται με τις επιχειρηματικές χρηματοδοτήσεις.
Το κοστούμι έχασε την λάμψη του...
Από το 2000 και μετά η πολιτική των εταιρειών όσον αφορά τον ενδυματολογικό κώδικα άρχισε να χαλαρώνει. Το σκεπτικό πίσω από την νέα ενδυματολογική εταιρική κουλτούρα, ήταν ότι το "χαλαρό" ντύσιμο βοηθάει τα στελέχη να αισθάνονται πιο "άνετα" οπότε αυτό αυξάνει την παραγωγικότητα τους.
Αυτό οδήγησε και στην "casual Friday"...δηλαδή κάθε Παρασκευή μπορεί το στέλεχος της εταιρείας να πάει στην δουλειά του με ένα τζινάκι και ένα καλό polo μπλουζάκι. Το κοστούμι και η γραβάτα έχασαν την λάμψη τους και την θέση τους πήραν διάφοροι συνδυασμοί πουκάμισου και παντελονιού με χρώματα έντονα που δεν είχαμε συνηθίσει σε γραφεία χρηματοοικονομικών υπηρεσιών.
Η εικόνα αυτή ομολογώ ότι δεν μου άρεσε...δηλαδή να βλέπω έναν CEO χρηματιστηριακής να εμφανίζεται με "χαλαρό" ντύσιμο σαν να ήταν διευθυντής ενός εργοστασίου. Και δεν μου άρεσε γιατί θεωρώ ότι το business ντύσιμο είναι μια σημαντική πλευρά του marketing στον χρηματοπιστωτικό κλάδο.
Μετά την χρηματοοικονομική κρίση του 2007 - 2009, οι επιχειρήσεις του χρηματοοικονομικού κλάδου προσπάθησαν να αποκαταστήσουν την χαμένη εμπιστοσύνη των πελατών τους και των επενδυτών. Η προσπάθεια αυτή περιλάμβανε και τον ενδυματολογικό κώδικα.
Το κοστούμι και η γραβάτα επανήλθαν στα γραφεία, ακόμα και σε υπηρεσίες οι οποίες είναι επιτελικές και δεν έχουν επαφές με πελάτες.
Το σωστό ντύσιμο στο γραφείο προσδίδει κύρος και σε συνδυασμό με την καλή γνώση των προσφερόμενων υπηρεσιών της εταιρείας στην οποία εργαζόμαστε, βοηθάει στην εμβάθυνση των σχέσεων με τους πελάτες και στην δημιουργία long term συνεργασιών.
Ειδικότερα όταν το πελατολόγιο μας αποτελείται από εταιρικούς πελάτες, συνήθως ερχόμαστε σε επαφή με επιτυχημένους επιχειρηματίες οι οποίοι μέσα από σκληρή και πολύχρονη δουλειά κατάφεραν να μεγαλώσουν τις επιχειρήσεις τους και "απαιτούν" από τα στελέχη που διαχειρίζονται τα κεφάλαια τους την ανάλογη σοβαρότητα και τον πρέποντα επαγγελματισμό.
Σκεφτείτε για παράδειγμα μια ομάδα ορκωτών λογιστών οι οποίοι επισκέπτονται μια βιομηχανία για να πραγματοποιήσουν έλεγχο των οικονομικών στοιχείων της. Τι εντύπωση θα έκανε ένας οικονομολόγος που θα εμφανιζόταν με ξεθωριασμένο τζιν και ένα t-shirt; Σίγουρα όχι την καλύτερη ακόμα και αν ήταν πολύ αποδοτικός στην δουλειά του.
Συμπέρασμα
Αντιλαμβάνομαι ότι το strictly business ντύσιμο μπορεί να μην αρέσει σε στελέχη τα οποία δεν έχουν συνηθίσει να ντύνονται με αυτό τον τρόπο και οι οποίοι στην καθημερινότητα τους ντύνονται πιο casual.
Πρέπει όμως να τα ξεχωρίσουμε...άλλο προσωπική ζωή και άλλο επαγγελματική ζωή...
Όταν κάποιος διαλέγει να δραστηριοποιηθεί στον κλάδο των χρηματοοικονομικών πρέπει να αποδεχθεί και συγκεκριμένους ενδυματολογικούς κανόνες.
Μια σημαντική αρνητική πλευρά της business ενδυμασίας είναι το κόστος απόκτησης. Για να αγοράσεις δύο κοστούμια, πέντε πουκάμισα και πέντε γραβάτες θα πρέπει να διαθέσεις ένα σημαντικό κονδύλι.
Αλλά η συμβουλή μου είναι η εξής. Αγοράστε στις εκπτώσεις ποιοτικά ρούχα τα οποία μπορεί να κρατήσουν ακόμα και μια πενταετία. Δηλαδή δεν χρειάζεται να αγοράζετε formal ρούχα κάθε χρόνο.
Έστω για παράδειγμα ότι αποφασίζετε να αγοράσετε ρούχα από την εταιρεία Hugo Boss που είναι ένα πολύ γνωστό brand στο επαγγελματικό ντύσιμο που διακρίνεται για την υψηλή ποιότητα των προϊόντων της.
Εάν αγοράσετε όπως είπαμε πιο πάνω, δύο κοστούμια (περίπου 300€ το καθένα), πέντε πουκάμισα (60€/τεμάχιο) και πέντε γραβάτες (50€/τεμάχιο), το συνολικό ποσό που θα δαπανήσετε ανέρχεται στα 1.150 ευρώ (μιλάμε πάντα για τιμές εκπτώσεων). Εάν συμπεριλάβουμε και δύο ζευγάρια παππούτσια θα φτάσουμε τα 1.500€. Το ποσό είναι υψηλό αλλά εάν δεν αλλάξει σημαντικά το βάρος μας ή ο σωματότυπος μας, θα είμαστε καλυμμένοι για τουλάχιστον τρία χρόνια. Στα τρία χρόνια μπορεί να έχουν φθαρεί τα πουκάμισα αλλά το ποιοτικό κοστούμι και η γραβάτα διατηρούνται για πάνω από πέντε έτη.
Το καλοκαίρι συνήθως λόγω των υψηλών θερμοκρασιών, δεν είναι απαραίτητο να φοράμε κοστούμι αλλά αρκεί ένα καλό παντελόνι με ένα πουκάμισο τα οποία μπορούμε να φορέσουμε και εκτός δουλειάς.
Κλείνοντας γυρίζω πάλι στον τίτλο του άρθρου... το επαγγελματικό ντύσιμο δίνει πόντους τόσο στην εικόνα μας έναντι των πελατών μας, όσο και στην εικόνα μας μέσα στην εταιρεία που εργαζόμαστε.
