Άδραξε την μέρα ή άδραξε το μέλλον;
Αυτό είναι το ερώτημα ενός ανθρώπου που ανήκει στην μεσαία τάξη...
... γιατί αν είσαι πλούσιος δεν έχεις ανάγκη από τέτοιες φιλοσοφικές αναζητήσεις!
Και ποιος είναι ο πλούσιος;
Κατά την προσωπική μου άποψη πλούσιος είναι αυτός που έχει ετήσιο εισόδημα άνω του 1 εκατ. ευρώ.
Όταν λοιπόν λαμβάνεις 1 εκατ. ευρώ τον χρόνο, δεν χρειάζεται να σκεφτείς αν θα απολαύσεις την μέρα ή αν θα ασχοληθείς με την αποταμίευση του μέλλοντος γιατί μπορείς να τα κάνεις και τα δύο με μεγάλη άνεση!
Μπορείς δηλαδή να απολαμβάνεις το παρόν με τα 500.000€ κάνοντας ταξίδια, αγοράζοντας αυτοκίνητα, ρούχα και παπούτσια και να βγαίνεις όλη μέρα έξω με τους φίλους σου...και με τα υπόλοιπα 500.000€ να κάνεις αποταμίευση!!!
Το ερώτημα του τίτλου θα το εξετάσουμε από οικονομικής απόψεως γιατί πάνω από όλα είμαστε ένα οικονομικό blog!!!
Από τα εφηβικά μας χρόνια υπάρχει αυτό το δίλημμα...
Να διαβάσω ή να βγω να παίξω έξω με τους φίλους μου από το απόγευμα μέχρι το βράδυ;
Να διαβάσω ή να βγω με την φίλη μου και να κάτσουμε αγκαλιά στο παγκάκι για ατελείωτες ώρες;
Να διαβάσω ή να παίζω όλη μέρα video games με τους φίλους μου;
Στα εφηβικά - σχολικά μου χρόνια διάβαζα πολύ και σε συνδυασμό με τα φροντιστήρια δεν μου έμενε ελεύθερος χρόνος... αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην έχω σχεδόν καμία ανάμνηση από το σχολείο...μου έμεινε η αίσθηση (ειδικά στο Λύκειο) ότι σχολείο = πανελλήνιες εξετάσεις.
Η θυσία του εφηβικού παρόντος έφερε όμως μια υπέροχη φοιτητική ζωή και μια πολύ καλή δουλειά...άρα υπερίσχυσε το άδραξε το μέλλον.
Γιατί μπορεί τα σχολικά χρόνια να μην επιστρέφουν πίσω... η ξέφρενη όμως εφηβική ζωή μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα στο μέλλον, μια επαγγελματική θέση με μισθό ανειδίκευτου εργάτη...και ο μισθός αυτός δεν θα φτάνει για να κάνουμε πράξη το "άδραξε την μέρα".
Υπάρχει βέβαια και ο τρίτος δρόμος...να είσαι αριστούχος στο σχολείο και να κάνεις και τέλεια εφηβική ζωή...εγώ προσωπικά έχω συναντήσει λίγα άτομα που να έχουν πετύχει τον συνδυασμό αυτό.
Η φοιτητική ζωή
Μπορεί στην σχολική ζωή να τάσσομαι αναφανδόν υπέρ του "άδραξε το μέλλον" αλλά στην φοιτητική ζωή διαλέγω το "άδραξε την μέρα".
Γιατί τέτοιες μέρες που να ξυπνάς το πρωί και το μόνο σου πρόβλημα να είναι...που θα πας για καφέ και με ποιον...δεν θα τις συναντήσεις ποτέ ξανά στην ζωή σου!
Είναι τα μοναδικά χρόνια στην ζωή σου που κάνεις διακοπές διαρκείας...Διαρκούν από 4 έως 6 χρόνια (ανάλογα με την σχολή που φοιτάς) και η ανεμελιά τους θα σε κάνει να τα νοσταλγείς για μια ζωή.
Βέβαια υπάρχουν και οι δύσκολες σχολές όπως οι ιατρικές και οι πολυτεχνικές που έχουν υποχρεωτικά μαθήματα και υψηλές απαιτήσεις για διάβασμα αλλά...ακόμα και σε μια δύσκολη σχολή, θα βρεις τον χρόνο ως φοιτητής να περάσεις όμορφα...αρκεί μόνο να έχεις καλές παρέες και όλα τα υπόλοιπα έρχονται μόνα τους.
Οι οικονομικές σχολές από τις οποίες αποφοιτούμε εμείς οι οικονομολόγοι είναι λιγότερο απαιτητικές και δεν έχουν τόσο μεγάλο όγκο εργαστηρίων και υποχρεωτικών μαθημάτων όπως οι προαναφερόμενες.
Αλλά και σαν φοιτητής μπορείς να βάλεις λίγες πινελιές "άδραξε το μέλλον" , μαθαίνοντας κάποια ξένη γλώσσα ή αποκτώντας δεξιότητες στους Η/Υ.
Ξεκινώντας την επαγγελματική ζωή
Αφού έχεις ζήσει μια σχολική ζωή ακολουθώντας το "άδραξε το μέλλον" και μια φοιτητική ζωή "άδραξε την μέρα" έρχεται η ώρα που θα πιάσεις την πρώτη σου δουλειά...η οποία μπορεί να είναι καλή αλλά ο πρώτος μισθός δεν είναι τόσο καλός!
Όταν ξεκίνησα την δουλειά μου ως τραπεζικός υπάλληλος στα 23 μου χρόνια, λάμβανα τον μισθό των 1.000€ τον μήνα.
Μένοντας με τους γονείς μου, το χιλιάρικο ήταν μόνο για μένα...που σημαίνει ότι μπορούσα να κάνω και το "άδραξε την μέρα" και το "άδραξε το μέλλον" αφού μπορούσα να αποταμιεύω.
Το δίλημμα όμως σε αυτή την ηλικία υπάρχει...είναι η ηλικία που είσαι νέος και έχεις λεφτά για να κάνεις μια πολύ καλή ζωή με τρελή διασκέδαση και πολλά ταξίδια...κάνοντας την ζωή σου από τα 23 μέχρι τα 30 θα γεμίσεις εμπειρίες και θα έχεις ζήσει στο full την νιότη σου αλλά... όταν θα κλείσεις τα 30 θα κοιτάξεις τον τραπεζικό σου λογαριασμό και θα έχει 0€!!!
Θα μου πείτε και τι έγινε;
Αυτό που έγινε είναι ότι η μη ύπαρξη αποταμίευσης για το ηλιακιακό διάστημα 30 - 35 δεν είναι διόλου εύκολη οικονομική κατάσταση... διότι σε αυτές τις ηλικίες ξεκινούν οι υποχρεώσεις...δηλαδή γάμος, παιδιά, ενοικίαση σπιτιού (για αγορά ούτε λόγος αφού εφάρμοσες το "άδραξε την μέρα"!!!) και γενικότερα το στήσιμο του δικού σου "νοικοκυριού".
Τι έκανα εγώ;
Αυτό που έκανα στην ηλικία των 23-30 ήταν συνδυασμός "καλής" ζωής και αποταμίευσης...αγόραζα κάθε χρόνο ρούχα, κοστούμια (λόγω δουλειάς), παπούτσια...έβγαινα πάρα πολύ εξώ...και πήγαινα κάθε χρόνο διακοπές για 15 μέρες με φίλους και φίλες.
Αλλά παράλληλα φρόντιζα να αποταμιεύω τα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και το επίδομα άδειας και 100€ τον μήνα από τον μισθό μου...δηλαδή κάθε χρόνο έβαζα στην άκρη περίπου 3.000€...
Αυτή η αποταμίευση με βοήθησε στα 30 μου να έχω συγκεντρώσει περίπου 20.000€!
Τα αρνητικά που είχε η αποταμίευση που έκανα
Το ότι διάλεξα στην ηλικία των 23-30 να μην εφαρμόσω αποκλειστικά το "άδραξε την μέρα" αλλά να ενεργοποιήσω και το "άδραξε το μέλλον" είχε τις κάτωθι αρνητικές συνέπειες...σας τις αναφέρω για να ξέρετε τι περίπου θυσιάζετε για ένα άνετο μέλλον!!!
Καταρχάς όσον αφορά το "βγαίνω έξω" δεν στερήθηκα τίποτα...
Όσον αφορά τα ταξίδια...αν διαλέξεις το "άδραξε την μέρα" ακόμα και ένα χιλιάρικο να παίρνεις (με την προυπόθεση φυσικά ότι μένεις με τους γονείς σου) μπορείς να επισκεφθείς πολλούς προορισμούς..εγώ πήγαινα κάθε χρόνο για 15 μέρες στην Χαλκιδική αλλά...δεν μπόρεσα ποτέ να πάω σε ακριβούς προορισμούς (όπως Μύκονο και Σαντορίνη) και γενικά δεν γύρισα σχεδόν καθόλου στην Ελλάδα (!!!)...ενώ και στο εξωτερικό έκανα μόνο ένα ταξίδι (10 μέρες στην Washington DC στις ΗΠΑ).
Επίσης λόγω της παράλληλης αποταμίευσης πήγαινα μόνο καλοκαιρινές διακοπές και τον χειμώνα δεν έκανα ούτε μία απόδραση...έστω για ένα ΣΚ!!!
Επίσης αυτό που στερήθηκα ήταν οι πολύ ακριβές μάρκες στο ντύσιμο αλλά θεωρώ ότι και με λίγα χρήματα μπορείς να βρεις ποιοτικά ρούχα.
Έκανα και το εξής ακραίο που αργότερα το μετάνιωσα...τσιγκουνεύτηκα 2.000€ και αντί να πάρω το 2008 τo Fiat Punto GT (με τα 130 άγρια άλογα!!!) πήρα την φθηνότερη έκδοση με τα 100 αλογάκια...αλλά προτιμούσα τα δύο χιλιάρικα να τα βλέπω στο βιβλιάριο μου!!!
Ποιο ήταν όμως το μεγάλο θετικό της αποταμίευσης;
Το θετικό ήταν ότι όλα αυτά τα χρόνια από τα 23 μέχρι τα 30 ήμουν ψυχολογικά ήρεμος ότι σε οποιαδήποτε έκτακτη δαπάνη μπορούσα να ανταποκριθώ. Για παράδειγμα αν χαλούσε ο υπολογιστής μου θα έπαιρνα χωρίς δεύτερη σκέψη έναν καινούργιο...αν χρειαζόμουν μια καινούργια τετράδα ελαστικά είχα στην άκρη να πληρώσω 300€...αν χρειαζόταν μία οδοντική θήκη είχα στην άκρη για να πληρώσω 200€...αν ήθελα να πάρω ένα ξεχωριστό δώρο στην κοπέλα μου για μια επέτειο μπορούσα να το πάρω άμεσως...
Για την ηλικία αυτή πάντως δεν μπορώ να πω με σιγουριά ποια τακτική είναι σωστή ή λάθος. Η στρατηγική που ακολούθησα, του συνδυασμού της "καλής ζωής" και της αποταμίευσης θεωρώ ότι ήταν θετική και αποδοτική.
Πέρασα πολύ όμορφα (άσχετα αν δεν γύρισα όλη την Ελλάδα ή την Ευρώπη) και παράλληλα έκανα και την αποταμίευση που έπρεπε για να ξεκινήσω από μια καλή οικονομική βάση την ηλικιακή δεκαετία 30 με 40.
Από εκεί και πέρα η οικονομική στρατηγική του καθενός εξαρτάται και από τις προσωπικές του ανάγκες ... it's your personal finance!!!
